Op de voorpagina stond " De koningin huilt " met een foto van de, in haar ogen wrijvende Beatrix. Snel dat blad kopen en open slaan.
Daar staat het , een fotootje met koningin Beatrix die in haar ogen wrijft omdat er een stofje ingewaaid is.
Nee, de kop van deze blog slaat op de reactie van , van alles wat. Na Tineke haar opruimwoede in de bovenkamer moest ik boven komen kijken. Niets deed nog denken aan de dag ervoor, nadat ik daar wekenlang huis had gehouden.
Alles was opgeruimd.
De tafel naast de schildersezel was geheel leeg.
Op de ezel, een onafgemaakt schilderij.
Alle penselen in potten en het schilderspalet schoon , netjes op de plank.
John gaat op de stoel zitten en zegt tegen Tineke " Het lijkt of ik al overleden ben".
Ze lacht, " nu die rommel op de overloop nog".
Ik ben al dagen niet meer boven geweest.
Ik heb het druk, met van alles. Alleen aan het einde van de dagen vraag ik mij steeds af , wat heb ik nou gedaan de laatste tijd. In ieder geval niet wat ik zou willen. Kan gebeuren dus.
Eigenlijk had ik als kop willen schrijven;
Is John racistisch ?
Ik weet het niet, hij heeft een witte hond, een bruine duif en een witte baard.
In Wikipedia lees ik;
Racistisch gedrag en racistisch denken worden in het bijzonder bezien als een gevolg van de maatschappelijke ontwikkeling rond de multiculturele en multiraciale samenleving, waarin de leden van een (al dan niet dominante) raciale groep zich bedreigd voelen in hun bestaan.
Tja, nu denk ik waar ben ik aan begonnen. Vanwege deze tekst , zit ik uren te lezen in Wikipedia.
Het gaat simpel over Zwarte Piet.
Ik had mij nog wel voorgenomen, vandaag niet geconfronteerd te worden met die discussie.
Ik ontkom er niet aan. Ik kan niet anders.
Om een lang verhaal , kort te maken;
Ik ken Sinterklaas en Zwarte Piet al z'n 60 jaar.
Als kleine jongen van bijna 5 jaar, gaven zij op 5 december cadeautjes. Natuurlijk moesten wij eerst zingen. Zie ginds komt de stoomboot, zie de maan schijnt door de bomen, de zak van Sinterklaas, daar wordt op de deur geklopt, enz.
Er werd bij op de deur gerammeld en als we gingen kijken op de gang, zagen we een grote zak, vol met cadeau's. Handschoenen, een sjaal, sokken, suikergoed en wat speelgoed. We waren tenslotte lieve kindertjes geweest.
Dat feest werd jaar in jaar uit herhaald. Ook toen we ouder werden ( nu nog steeds). Maar het besef dat Zwarte Piet niet door de schoorsteen kon , om iets in onze schoen te doen, was er al snel.
Na wat jaren hadden we het helemaal door;
Sinterklaas en Zwarte Piet bestaan niet!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Het zijn verklede volwassen mensen die zijn ingehuurd.
Ik ben jaren Sint geweest bij de kinderen op school, wit geschminkt met een pruik en een baard ( moest ik wel eerst mijn eigen baard afscheren) en een gehuurd pak aan, andere ouders werden ook geschminkt, zij speelden dan zwarte piet.
(Nooit hebben zij het idee gehad om zich als, zeurPiet, oproerPiet of als een zwarte slaaf of afstammeling hiervan, te schminken)
Plezier voor ons (ouders) en voor de kinderen, Sinterklaasfeest op school, personeelsvereniging, jeugdclubs, thuis enz.
Nu is het alleen nog dat we de zeurPieten, de oproerPieten en de VN moeten overtuigen dat "Ze" niet bestaan.
Sinterklaas en Zwarte Piet zijn een verhaal, een sprookje.
De Black Power beweging ligt een halve eeuw achter ons.
In Amerika hebben ze tegenwoordig een President, met enige fantasie dezelfde huidskleur, als de kleur onze "Zwarte Pieten".
Blijf niet, geloven in sprookjes.
Blijf geloven in de mens, achter het sprookje.
Nu blaast onze guit, met zijn lange snuit, het sprookje uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten