Genaaid worden zonder eerst te zoenen.
Een tekst die ik jaren geleden heb gehoord van een voetbaltrainer.
Nu is het zaterdag en ik moet er weer aan denken.
Bovendien denk ik aan; "Cogito ergo sum". (ik denk,dus ik besta)
Als ik denk dan leef ik.
Als ik leef kan ik schrijven en kan iedereen er doorheen praten.
Vrijdagavond stapte hij binnen. Zonder eerst met een spraak waterval te starten, keek hij mij aan.
Dus moest ik wel vragen: "hoe was de wedstrijd gisteravond".
Met een triomfantelijke blik lag hij zijn Apparaat op tafel.
Ach, ik weet niet meer hoe z'n apparaat heet. Een soort tom-tom met nog meer mogelijkheden.
Dat ding zit afneembaar op zijn wielrennersfiets geklemd en registreert alles.
Onder andere zijn gemiddelde ,hartslag , snelheid , pedaalomwentelingen. Drie gemiddelden die ik graag wil weten, want ik was niet bij die wedstrijd. Nu heb ik toch een idee hoe hij gereden heeft.
Al die gemiddelden staan per ronde vermeld.
Ik zeg; "Dat heb je goed gedaan jongen, alleen volgende keer................". Ik blijf tenslotte toch trainer!
Trots neemt hij mijn woorden aan. Hij weet nog niet dat ik volgende week donderdagavond ga kijken naar zijn wedstrijd.
Op donderdagavond? Ja, op donderdagavond! Maar moet je dan geen handbal training geven? Nee!
Uiteindelijk ben ik toch definitief gestopt. Voordat ik dat deed heb ik met enkele mensen gesproken.
Deze mensen zeiden; "je gaat toch niet stoppen omdat één man in je team het niet begrijpt".
Inderdaad dat moet ik niet doen , stoppen met wat ik leuk vind en waarvan 9 van de 10 spelers geen klachten over mijn functioneren binnen Heren 1 hebben.
Bovendien heb ik nog een gesprek met de Technische Commissie ( T.C.) en het dagelijks Bestuur.
Twee leden van de T.C. hebben op dinsdagavond een gesprek gehad met de spelersgroep.
Aangevuld met enkele spelers van Heren 2.
Vanaf zondagmiddag heb ik , de spelersgroep, drie mails gestuurd.
Waarom heb ik drie mails gestuurd ?
Omdat ik mondeling geen antwoord kon geven op de vraag van; één Heren 2 speler.
Weet ik dan niet waar ik mee bezig ben?
Nee, dat was het niet. Wat dan wel?
Ik kan niet spreken en nadenken als iemand er doorheen praat.
Ik kan niet multitaxen, ik heb te weinig vrouwelijke hormonen.
Die vraagsteller van Heren 2, laat je niet uit praten en praat er gewoon door heen.
Hij wil alleen zichzelf horen.
Hoeveel hij, er wel vanaf weet.
Hij heeft tenslotte een computer en daar kan hij alles vinden, wat hij wil weten. Gewoon even Googelen.
Handbaltraining, driehonderd vier en zestigduizend twee (364.002) resultaten in 0,32 seconden. Google.
Handbaltraining geven, honderd vier en tachtigduizend twee (184.002) resultaten in 0,24 seconden. Google.
GOEDE handbal training geven, negen miljoen driehonderdtienduizend twee (9.310.002) in 0,37 seconden.
Als daarbij in aanmerking genomen word, dat ik nog 9 spelers heb kan ik:
9.310.002 + 9 = 9.310.011 foute of juist goede trainingen geven.
De andere 9 spelers heb ik niet gehoord, dus, kan ik in hun ogen, 9.310.000 goede trainingen geven!
Waarom stop ik dan als ik 9.310.000 goede handbal trainingen kan geven?
Het antwoord was, in het gesprek met de T.C. , een donderslag bij heldere hemel.
Er waren meer spelers die vonden dat ik geen training kon geven, hadden de twee informateurs van de T.C. vernomen op dinsdag !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ( mijn vinger blijft hangen)
Omdat ik de namen had genoemd van de twee muiters, wil ik ook de namen horen van die andere.
De muiters zijn Luuk en Bryan, in mijn ogen wilden zij een coupe plegen. Het woord "coupe" moest nog uitgelegd worden aan de twee T.C. leden.
Hun antwoord op die "andere" was een dolksteek in mijn rug.
Sander.
Sander, maar die heeft dit seizoen nog niet getraind.
Nee, zeggen de Dames van de T.C., het was vorig jaar.
Mijn mond wordt droog en ik ben verslagen. Als Sander ook vindt, dat ik geen goede training geef en dit ventileer in de groepsbespreking, met het Heren team en de twee dames van de T.C., dan houd het zeker voor mij op.
Ik kan dus geen training geven, het is maar goed dat ik stop. Hoe spijtig ik het ook vind want dit jaar moest en zou het beter gaan. Het zag er ook beter uit dan vorig jaar. Tenminste tot afgelopen zondag.
In de auto onderweg naar huis, 45 minuten rijden , praat ik met Johnny over handbal.
Iets wat ik al 26 jaar niet doe. Praten over handbal doen we alleen op handbal.
Zo houden wij prive en handbal gescheiden.
Johnny vertelde, dat Bryan praatte over Sander v.d. P. en de Dames de helft nog niet gehoord hadden. Sander v.d. P. heeft na een incident, mij, een hand gegeven en zijn excuus aangeboden.
Het ging dus helemaal niet over Sander le L.wat de Dames mij deden geloven.
Ik voelde mij genaaid.
Zonder dat de Dames in mij een viezerik zien, het is namelijk beeldspraak.
Ik ben genaaid zonder dat we eerst gezoend hebben.
Er bestaat geen vereniging zonder leden die twee petten op hebben.
Zonder bestaan , geen leven.
Uitspraak van Loesje: (gezien en gedeeld op facebook)
IK DENK ALTIJD EERST NA
VOORDAT IK IETS STOMS ZEG.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten