Ik kan er echt geen genoeg van krijgen.
Eigenlijk heb ik dat al van na mijn pubertijd. Van voor mijn trouwen en daarna ook.
Eigenlijk waren er heel wat dingen die ik lekker en mooi vond. Het gezegde :” je bent jong en je wil wat”, ging dus ook voor mij op.
Nu ben ik een oude man, maar toch, er zijn dingen, die ik nog gewoon doe.
JaHa, sommige dingen zijn ondanks mijn leeftijd helemaal niet minder geworden.
Nee, zelfs sterker geworden, ik kan er geen genoeg van krijgen.
Ik heb er nu ook alle tijd voor.
Maar omdat ik het zo vaak doe, kom ik aan die zeeen van tijd, tijd te kort.
Vandaag ook alweer. Tijd te kort, omdat ik het zo vaak doe.
Of dat ook nog niet alles is, ga ik nog wel met mijn tijd mee. Ik schrijf het op mijn WEBLOG.
JaHa zeker, anders dan anderen, denk ik, ik schrijf het zonder blikken en blozen op.
Eigenlijk ben ik er verslaafd aan. In mijn jonge jaren spijbelde ik er zelfs voor omdat ik het zo leuk vind. Wellis waar zat ik op de avond MTS en dan hoef je niet direkt te vertellen waarom je niet op school was. Mijn huiswerk leed er onder. Maar ik heb er nooit spijt van gehad.
Je bent jong en je wil wat!.
In de weekenden had ik er helemaal alle tijd voor. Van ‘s morgens tot ‘s avonds.
Met mij waren er velen mensen, die er heel de dag, mee konden zoet brengen.
Nu weet ik wel dat in die tijd er nog niet zoveel televisie uitzendingen waren.
Er waren ook nog geen computers , dus ook geen spelletes.
Eigenlijk waren er heel wat dingen die ik lekker en mooi vond. Het gezegde :” je bent jong en je wil wat”, ging dus ook voor mij op.
Nu ben ik een oude man, maar toch, er zijn dingen, die ik nog gewoon doe.
JaHa, sommige dingen zijn ondanks mijn leeftijd helemaal niet minder geworden.
Nee, zelfs sterker geworden, ik kan er geen genoeg van krijgen.
Ik heb er nu ook alle tijd voor.
Maar omdat ik het zo vaak doe, kom ik aan die zeeen van tijd, tijd te kort.
Vandaag ook alweer. Tijd te kort, omdat ik het zo vaak doe.
Of dat ook nog niet alles is, ga ik nog wel met mijn tijd mee. Ik schrijf het op mijn WEBLOG.
JaHa zeker, anders dan anderen, denk ik, ik schrijf het zonder blikken en blozen op.
Eigenlijk ben ik er verslaafd aan. In mijn jonge jaren spijbelde ik er zelfs voor omdat ik het zo leuk vind. Wellis waar zat ik op de avond MTS en dan hoef je niet direkt te vertellen waarom je niet op school was. Mijn huiswerk leed er onder. Maar ik heb er nooit spijt van gehad.
Je bent jong en je wil wat!.
In de weekenden had ik er helemaal alle tijd voor. Van ‘s morgens tot ‘s avonds.
Met mij waren er velen mensen, die er heel de dag, mee konden zoet brengen.
Nu weet ik wel dat in die tijd er nog niet zoveel televisie uitzendingen waren.
Er waren ook nog geen computers , dus ook geen spelletes.
Nee, wij waren heel de zaterdagavond en de zondag in de sporthal.
Handballen, spelen en kijken. Meestal mocht ik ook met Heren 1 meespelen.
Het keepen ging mij het beste af. Trainen vond ik ook leuk. Training geven aan de meisjes aspiranten A, dat was een stuk moeilijker. Ik was zelf pas 19 jaar. Als de dames geen zin hadden moest ik vragen waar ze wel zin in hadden en dan werd dat getraint. Welles waar kwamen ze altijd wel trainen. Daarna de jonens aspiranten, die waren een stuk gemakkelijker.
Later, nadat ik wat ouder was en zlef kinderen had ging het beter. Ik had wat meer overwicht.
Ik begreep het spel wat beter en kinderen zijn net kleine mensen.
Johnny was 5 jaar toen hij vroeg, “papa waar ga jij steeds naar toe”. Ik ga hanballen en als jij wil mag je ook mee. Daarna is hij altijd meegegaan en wat later ook Martine.
Het trainen geven, was zo leuk dat ik alle jeugd trainde. Op maandag starte ik om 16.00 uur en op woensdagmiddag om 14.00 uur. Heel de middag waren de kinderen op het sportveld. En ook hun kleine broertjes en zusjes. Dus om 13.30 uur beginnen met kabouter handbal. Ik leek zelf wel een grote kabouter want je moet nu eenmaal voorbeeld geven.
In 1988 kwam Jan Bayens naar mij toe of ik mensen met een verstandelijke beperking wilde trainen.
Ik was toch al uren bezig, dus ging ik op de maandagavond, achter de jeugd aan, het G-Team trainen.
Van !9.00 tot 20.00 uur. Na de training met het G-team koffie drinken, dat doen we nog steeds.
Er zijn altijd mensen die hebben meegeholpen. Ria Bayens en Coby Konijn. Ines van Uffelen heel wat jaren begeleidster geweest. Nu word ik al jaren geholpen door Tine en sinds drie jaar door Johnny en Sandra. En dit jaar hebben we een stagere van het SIOS, Yvette Winkel.
Ik was toch al uren bezig, dus ging ik op de maandagavond, achter de jeugd aan, het G-Team trainen.
Van !9.00 tot 20.00 uur. Na de training met het G-team koffie drinken, dat doen we nog steeds.
Er zijn altijd mensen die hebben meegeholpen. Ria Bayens en Coby Konijn. Ines van Uffelen heel wat jaren begeleidster geweest. Nu word ik al jaren geholpen door Tine en sinds drie jaar door Johnny en Sandra. En dit jaar hebben we een stagere van het SIOS, Yvette Winkel.
Dan nog zelf trainen en wedstrijden spelen, het liefst 2 wedstrijden. En niet vergeten met de kinderen mee naar de wedstrijden op zaterdag. Veel kilometers werden op zo’n dag afgelegd. Johnny moest dan in Maassluis spelen en Martine in Gouda.
Het leven was een en al, handbal.
Nu speel ik, al jaren, niet meer. En ook met het trainen van jeugd en senioren ben ik gestopt.
Het G-team dat train ik nog wel , samen met Yvette, Sandra en Johnny. Dat is nog steeds leuk en misschien met die hulp van de kinderen erbij nog leuker.
Binnenkort misschien ook G-handbal voor jeugd? Dat zou ik nog jaren willen doen.
Het leven was een en al, handbal.
Nu speel ik, al jaren, niet meer. En ook met het trainen van jeugd en senioren ben ik gestopt.
Het G-team dat train ik nog wel , samen met Yvette, Sandra en Johnny. Dat is nog steeds leuk en misschien met die hulp van de kinderen erbij nog leuker.
Binnenkort misschien ook G-handbal voor jeugd? Dat zou ik nog jaren willen doen.
Handbal een sport voor het leven.
Ik kan van beide geen genoeg krijgen.
Ik kan van beide geen genoeg krijgen.
Maar liefst 50 schitterende foto’s geven het plezier weer. Te zien op de site van Roda ’71.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten