Als AOW-er moet je normaal tijd genoeg hebben. Maar de schrijver van alles wat heeft altijd van alles wat te doen. Bijna twee jaar nadat hij gestopt is met werken, begint de verf , de penselen en het schildersdoek zich significant te positioneren. De bovenetage is weer opgeruimd en de schildersezel staat weer op zijn plek. Dan kan het weer gebeuren, schilderen. Alleen de witte verf is spoorloos, maar ik krijg een flinke klodder wit van Mirjam.
Het feest kan beginnen en ik besluit wat foto's te maken van het geklodder.
